خدا هست...
سالهاست دردی در وجودم هست این درد قلبم را کم کم دارد میخورد چه روز هاو شب هایی که با گریه شدید و قلبی که پر از درد و گلوی پر از بغض سر میشد. چه کنم به کجا فرار کنم به که پناه ببرم خدایا میدانم صدای مرا میشنوی جز تو چه کسی است که از درد من خبر دارد جز تو کسی نمیدادند چقدر این درد چقدر بزرگه خدایا من به سوی تو فرار میکنم به سوی امام زمان فرار میکنم وقتی که قلبم را گرفتم از درد به خود میپیچم به قلبم میزدم میگفتم چرا ؟چطور این درد رو درمان کنم! وقتی روی قلبم اسم امام حسین (ع)حک کردم تا آرام بگیرم قلبم آرام گرفت دیگر آن درد توانست من را از پا در بیاورد ولی میدانم روزی خواهد رسید هزاران بار از راهی که انتخاب کردم خداروشکر میکنم میدانم خدا و اهل بیت من را به راه راست و صراط مستقیم هدایت میکنند میدانم خدا همه ی درد و گریه های من را دیده و به جایی می رساند که همه آرزوی آن را دارند میدانم خدا هیچ وقت من را تنها نمی ذارد میدانم روزی به همه چیزهای که در دلم و قلبم دوست دارم میرسم میدانم خدا هست……